Mocne słowa kochanki skierowane do kochanka. I piękna scena w której mąż zdejmuje z żony przesiąknięte deszczem ubranie i tuli się do jej nagiego ciała. Trzeba przyznać, że aktorka ma bardzo ładne piersi. Jeszcze scena podczas której mocno leje deszcz: nie ma popełnionego prostego błędu - scena bez pocałunków, ona plecami opiera się o jego klatkę piersiową i tonie w jego ramionach. Matołki hollywoodzkie mogą się tylko uczyć.

Natomiast w trakcie seansu nie da się odczuć, że ktoś tu walczy o kobietę. A takie piękne słowa płyną z ekranu, metafory. Wydaje się, że jest za mało konkretnych scen, co powoduje, że relacje między bohaterami nie są wyraźnie uchwycone. Ma to swój urok, ale w tym filmie przejście od nic nie znaczących scen do scen istotnych, trwa zbyt długo. Takie odniosłem wrażenie, ale powtórka seansu oczywiście będzie konieczna.